Ook de Belastingdienst is aan termijnen gebonden. Bijvoorbeeld om een beslissing te nemen op een ingediend bezwaar. Worden die termijnen niet gehaald dan kan de fiscus een dwangsom of een schadevergoeding verschuldigd zijn. De verleiding kan dan groot zijn om, als de inspecteur ziet aankomen de termijn niet te gaan halen, een beslissing ‘voor de vorm’ te nemen. Op die manier worden termijnen veilig gesteld en is er geen vergoeding verschuldigd. Die handelswijze kan volgens de rechter niet door de beugel. Er is in zo’n geval sprake van ‘détournement de pouvoir’; het gebruik van een bevoegdheid voor een doel waar die niet voor bedoeld is.
De rechtbank zette een streep door de pro forma beslissing, droeg de fiscus op een nieuwe beslissing te nemen en besliste verder dat de fiscus een dwangsom had verbeurd. Die bedroeg overigens € 100. Aan proceskosten moest de fiscus belanghebbende nog eens € 1.002 vergoeden. Penny wise, pound foolish noemen we dat …