Als iemand deelneemt aan een samenwerkingsverband zonder een eigen declaratierecht te hebben, wil de inspecteur nog weleens het standpunt innemen dat deze participant geen fiscaal ondernemer kan zijn. Een arrest van de Hoge Raad maakt duidelijk dat deze redenering te kort door de bocht is. Het betrof een vrouw die in het BIG-register stond ingeschreven als arts en tandarts. Gedurende zeven maanden verrichtte zij diverse medische specialistische handelingen in een ziekenhuis. Dit gebeurde op basis van een contract met een maatschap. De arts diende de declaraties voor haar werkzaamheden in het ziekenhuis in op naam van de maatschap. Na controle en ondertekening stuurde het ziekenhuis de declaraties door naar de zorgverzekeraar. De vrouw ontving 50% van dit gedeclareerde bedrag van het ziekenhuis. In tegenstelling tot de fiscus meent de Hoge Raad dat de vrouw ook onder deze omstandigheden kan kwalificeren als fiscaal ondernemer. De Hoge Raad verwijst de zaak door naar Hof Den Bosch om de zaak nader te onderzoeken.
De Hoge Raad kent waarde toe aan de omstandigheid dat de arts risico loopt, omdat het ziekenhuis haar niet betaalt als zij geen werkzaamheden verricht.