Transacties tussen bv en dga in onroerend goed worden in de regel nauwlettend in de gaten gehouden. Zo ook in dit geval, waarin een bv maar liefst elf verhuurde woningen verkocht aan haar (middellijk) dga en diens kinderen. Zeker als die panden binnen een betrekkelijk korte periode – zoals in het berechte geval – met stevige winst worden doorverkocht gaan alle fiscale vlaggen op rood. In deze zaak stelde de fiscus zich op het standpunt dat de overeengekomen koopsommen voor de panden niet zakelijk waren. Hij corrigeerde daarom de koopsom naar een wel zakelijk niveau en legde voor deze door de bv behaalde extra winst een navorderingsaanslag op. De inspecteur stelde zich namelijk op het standpunt dat de winstcorrectie niet ondergebracht kon worden in een herinvesteringsreserve (HIR).
De zaak belandde bij de rechter, waar de belastingplichtige uiteindelijk aan het langste eind trok. Allereerst werd beslist dat ook een gecorrigeerde verkoopwinst ingeval van onttrekking van een bedrijfsmiddel kan worden toegevoegd aan een HIR. Daarna moest in een andere procedure beslist worden of wel aan de voorwaarden voor toepassing van de HIR werd voldaan, waarbij het dan in de regel gaat om het voornemen tot herinvestering. Ook daaraan kon worden voldaan, zodat de zaak uiteindelijk goed afliep voor belastingplichtige.
Toch was deze zaak voor de belastingplichtige een dubbeltje op zijn kant. Hij had namelijk een verzwaarde bewijslast, en dat loopt in de praktijk maar zelden goed af. Dat alles kwam doordat de rechter van mening was dat de bv de vereiste aangifte niet had gedaan. Bij de bekende ja/nee (kruisjes)vragen was gezwegen over de gelieerde transacties.
Schenk voldoende aandacht aan die schijnbaar onbeduidende ja/nee vragen. Onjuiste invulling daarvan kan tot gevolg hebben dat u de vereiste aangifte niet doet, met alle narigheid van dien.